عجالة المعرفة فی اصول الدین (کتاب)
| |
اطلاعات کتاب | |
---|---|
نویسنده | محمد بن سعید بن هبةالله راوندی |
موضوع | کلام |
زبان | عربی |
اطلاعات نشر | |
ناشر | آل البیت |
تاریخ نشر | ۱۴۱۹ق |
عِجالَةُ المَعرِفَة فی اُصولِ الدّین کتابی به زبان عربی در علم کلام تألیف محمد بن سعید بن هبةالله راوندی عالم شیعه قرن۷. مؤلف در چهار فصل کتاب با روشی نو و تازه به اثبات اصول دین پرداخته است.
مؤلف کتاب
ظهیرالدین ابی الفضل محمد بن سعید به هبةالله راوندی فرزند قطب راوندی است. برای او در کتب رجالی، تألیفاتی شمردهاند.
روش تألیف
روش نو و ابداعیِ نویسنده مبتنی بر اصل «حاجت» و «نیاز» است. از آنجا که هر انسانی در وجود خود به وجود دیگری احساس فقر و نیاز میکند و خداوند هم در قرآن به آن اشاره کرده است، انبیا هم با کتب و شرایع و راهنماییهایشان رفع این نقص را مطلوب توصیف کردهاند و همگان را به سوی کمال فرا میخوانند.
او در این کتاب به گونهای عمل کرده که همه مطالب آن از پیچیدگی آراسته بوده و با وجود اختلاف در موضوع و مباحث، همگی دارای ارتباط به هم هستند و خواننده، مطالب کتاب را همچون حلقههایی به هم پیوسته میبیند.
محتوا
مؤلف در مقدمه به بیان روش خود در اثبات عقاید دینی پرداخته است و سپس در چهار فصل به مباحث کلامی میپردازد.
- فصل اول: در اثبات وجود صانع و صفات ثبوتیه و صفات سلبیه
- فصل دوم: در اثبات نبوت و ویژگیها و لوازم آن
- فصل سوم: در بحث امامت و تعیین شرایط امامان و اثبات غیبت امام دوازدهم. در پایان هم درباره معاد بحث میکند.
- فصل چهارم: در بحث عدل و وعد و وعید و دیگر شئون معاد.
نسخه و چاپ
تنها نسخهای که برای چاپ اثر از آن استفاده کردهاند، نسخهایست که در ضمن مجموعهای بنام «الدستور» در دانشگاه تهران نگهداری میشود.
چاپ هم با تحقیق سید محمدرضا جلالی در مؤسسه آل البیت در بیروت به سال ۱۴۱۹ق بوده است.
پانویس
- ↑ راوندی، عجالة المعرفة، ۱۴۱۹ق، ص۸-۱۵.
- ↑ یا أَیهَا النَّاسُ، أَنْتُمُ الْفُقَراءُ إِلَی اللَّهِ، وَ اللَّهُ هُوَ الْغَنِی الْحَمِیدُ سورة فاطر (۳۵) الآیة (۱۵) و قوله تعالی: وَ اللَّهُ الْغَنِی، وَ أَنْتُمُ الْفُقَراءُ سورة محمّد (۴۷) الآیة (۳۸).
- ↑ راوندی، عجالة المعرفة، ۱۴۱۹ق، ص۱۷و۱۸.
- ↑ راوندی، عجالة المعرفة، ۱۴۱۹ق، ص۱۸و۱۹.
- ↑ راوندی، عجالة المعرفة، ۱۴۱۹ق، ص۲۱و۲۲.
منابع
- راوندی، محمد بن سعید، عجالة المعرفة فی اصول الدین، بیروت، مؤسسه آل البیت، ۱۴۱۹ق.